Íslenskur guðspjallamaður í Leipzig

Tveir vinir - Benedikt við gröf Bachs. Mynd: Michael Maul

Það hefur verið hefð í nær tvær aldir, eða nákvæmar í 170 ár, að syngja Jóhannesarpassíuna í Tómasarkirkjunni í Leipzig. Og það er ekki nein venjuleg kirkja því að þar hvílir meistarinn sjálfur, fimmti guðspjallmaðurinn.

Og passían var sungin við gröf hans. Í gær. Á föstudaginn langa.

Það er okkar maður, Benedikt Kristjánsson, sem söng passíuna með glæsibrag við undirleik snjallra hljóðfæraleikara.

Hann söng einn – íslenskur guðspjallamaður.

Það var enginn kór í kirkjunni.

Allir bekkir auðir. Engir áheyrendur.

En aldrei fleiri hafa hlustað. Rúmlega tvöhundruð þúsund manns.

Og kórinn, hvar var hann? 

Sálmalögin voru sungin út um allan heim – þátttöku kóra í flutningi Benedikts var streymt í gegnum netið.

Þar sem kórónuveiran hefur breytt ýmsu þá þarf að koma með krók á móti bragði. Benedikt útsetti verkið með þeim hætti að hann ásamt tveimur hljóðfæraleikurum getur flutt það. Yfirleitt er Jóhannesarpassían flutt af hópi fólks, allt frá þrjátíu manns upp í eitt hundrað.

Þetta form passíunnar fékk þýsku tónlistarverðlaunin Opus Klassik sem nýstárlegustu tónleikar ársins 2019, en flutningurinn í Leipzig var sá 10. í röðinni. Tríóið flutti passíuna í Hallgrímskirkju í mars, rétt áður en samkomubann var sett á og þar sungu tónleikagestir í fullri kirkju sálmana með. Ríkisútvarpið útvarpaði þeim flutningi í gærkveldi.

Og áheyrendur – hvar voru þeir?

Heima. Enda er heima best um þessar mundir. Og sér í lagi þegar menningin og trúin kemur til fólksins í þessum búningi.

Öllum var boðið til tónleikanna. Í raun allri heimsbyggðinni ef út í það er farið. Fólk sat heima og fylgdist með í sjónvarpi, síma eða öðrum snjalltækjum. Og meira en fylgdist með. Margir tóku þátt í söngnum heima.

Segja má að þessir tónleikar hafi verið tímamótaviðburður í íslenskri tónlistarsögu – og ekki síður í kirkjutónlistarsögu. Þeir sýna líka hvílíkur listamaður Benedikt Kristjánsson er. Ekki bara á íslenskan mælikvarða heldur heimsmælikvarða.

Tónleikunum var streymt um netið auk þess sem þeir voru í beinni útsendingu á þýskum sjónvarps- og útvarpsstöðvum. Hér má sjá og hlusta  á tónleikana.