Bókasafn Tónskóla Þjóðkirkjunnar er sérfræðisafn á sviði tónlistar, með áherslu á kirkjutónlist.
Hlutverk þess er að styðja kennara og nemendur við nám og kennslu við skólann, auk þess að veita öðrum sem til skólans leita, s.s. organistum og kórstjórum um allt land upplýsingar um efni á sviði kirkjutónlistar.
Markmið safnsins er:
-Að byggja upp og skipuleggja sérhæfðan safnkost fyrir starf skólans
-Að starfrækja fjölbreytt sérfræðisafn á sviði kirkjutónlistar
-Að veita notendum auðveldan aðgang að heimildum í hvaða formi sem er
-Að veita sérhæfða upplýsingaþjónustu
Gegnum árin hefa hlaðist upp bunkar af nótnablöðum hjá Embætti söngmálastjóra og Tónskóla Þjóðkirkjunnar. Um er að ræða handrit, útgefnar nótur, afritaðar nótur og svo mætti lengi telja. Mikið af þessu hefur verið skráð á einfaldan hátt til að hægt sé að leita eftir höfundi lags eða texta eða titli tónverks. Þið getið nú nálgast þennan lista hér í pdf-formi. Þetta er endalaus listi, enda vel á fimmtaþúsund færslur, en hægt er að leita í skjalinu. Ýtið á control -F (eða slaufa-F) á lyklaborðinu og þá á að koma upp leitargluggi.
Leiðbeiningar í Gegni
Samantekt um safnkostinn: Stefanía Júlíusdóttir
Sigurður mótaði starf söngmálastjóra í upphafi og stofnaði sem fyrr sagði Söngskóla Þjóðkirkjunnar. Í starfi sínu ferðaðist Sigurður um allt land, stofnaði kirkjukóra landsins og skipulagði starfsemi þeirra. Dvaldi hann þá nokkurn tíma á hverjum stað uns kórinn var orðinn fastur í sessi. Innan prófastsdæma gekkst Sigurður fyrir stofnun kirkjukórasambanda. Jafnframt gekkst hann fyrir stofnun Kirkjukórasambandi Íslands árið 1951 og var Sigurður fyrsti formaður þess. Auk þess skipulagði hann söngmót og hélt námskeið fyrir organista og kirkjukóra.
Eftir dauða Sigurðar arfleiddi ekkja hans Guðbjörg Jónasdóttir Birkis Embætti söngmálastjóra að nótum hans. Um er að ræða allskonar söngnótur svo og óperur enda var Sigurður Birkis söngvari að mennt.
Dr. Róbert A. Ottósson var annar söngmálastjóri 1961-1974, hann var af þýsku bergi brotinn, fæddur í Berlín árið 1912. Þar og í París stundaði hann nám í ýmsum tónlistargreinum. Róbert kom hingað til lands um Danmörku árið 1935 og starfaði fyrst á Akureyri um fimm ára skeið og síðar í Reykjavík. Hann hlaut doktorsnafnbót frá heimspekideild Háskóla Íslands árið 1959 og fjallar doktorsritgerð hans um Þorlákstíðir. Á árunum 1961-1966 kenndi hann messusöng og litúrgísk fræði við guðfræðideild Háskóla Íslands og varð dósent þar árið 1966. Í hans tíð sóttu guðfræðinemar jafnframt kennslu í Tónskólanum og nemar Tónskólans jafnframt kennslu í Háskólanum.
Í starfi sínu hélt Dr. Róbert áfram starfi forvera síns og stóð að fræðslu, leiðbeiningum og menntun fyrir kirkjukóra og organista, jafnframt því sem hann heimsótti kirkjukóra, æfði þá og leiðbeindi söngfólki. Dr. Róbert hélt kóramót víða um land ásamt Kirkjukórasambandi Íslands. Hann var mjög fær hljómsveitarstjóri og mikill fræðimaður og var gott til hans að leita, að sögn eftirmanns hans í Embætti söngmálastjóra Þjóðkirkjunnar Hauks Guðlaugssonar. Í safni hans er mikið af bókum um litúrgíu og önnur þau efni er að kirkjutónlist lúta.
Einnig stuðlaði Dr. Róbert að því að Skálholt varð allt frá víglsu nýju kirkjunnar 1963 vettvangur kirkjutónlistar og kennslu á vegum söngmálastjóra. Þannig var fyrsta námskeiðið fyrir organista haldið í Skálholti haustið 1963. Síðan hafa námskeið fyrir kirkjutónlistarfólk verið haldin í Skálholti árlega og verið vel sótt.
Störf Dr. Róberts á sviði kirkjutónlistar hafa haft mikil áhrif á kirkju- og safnaðarsöng hér á landi, en Dr. Róbert endurvakti m.a. hinn forna Gregorsöng ásamt Sigurði Pálssyni vígslubiskup á Selfossi.
Í safni Dr. Róberts, sem ekkja hans Guðríður Magnúsdóttir gaf Embætti söngmálastjóra, er geysi mikið af fræðibókum sem Róbert safnaði bæði á meðan hann var söngmálastjóri og fyrir þann tíma hafði hann einnig safnað talsverðu. Þar á meðal er hið mikla leksikon Die Musik in Geschichte um Gegenwart í 15 bindum.
Í hans tíð voru sett lög um Tónskóla Þjóðkirkjunnar og festist starfsemi skólans við það í sessi. Einnig komst skólinn í stærra og betra húsnæði við Sölvhólsgötu, en fyrstu 15 árin var hann til húsa í 1-2 herbergjum.
Í Embætti söngmálatsjóra lagði Haukur mikla áherslu á að efla tengsl, bæði milli embættisins og þeirra sem það þjónaði og eins milli organistanna sjálfra. Strax í upphafi embættisferils síns setti hann sig í samband við organista og presta m.a. með dreifibréfum og einnig gaf Embættið út mikið af efni. Námskeiðahald víða um landi og föst námskeið í Skálholti urðu til þess að organistar kynntust og tengsl milli þeirra efldust. Fyrir hvert námskeið í Skálholti var gefin út sérstök mappa með kennsluefni.
Jafnframt lagði Haukur áherslu á að tónlistarfólk íslensku Þjóðkirkjunnar ætti kost á sem fjölbreyttastri framhaldsmenntun erlendis. Hann kom þeim sem áhuga höfðu á framhaldsmenntun í læri í Hamborg, Berlín og Róm. Einnig skipulagði hann tvisvar sinnum náms- og menningarferðir fyrir organista til Evrópu. Í fyrri ferðinni var farið til Þýskalands og Austurríkis og í þeirri seinni til Parísar og Rómar.
Í tíð Hauks jókst námskeiðahald víða um land svo og útgáfa Embættis söngmálastjóra á námsefni og tónlistarefni fyrir organista og kirkjukóra. Eru frá þeirri tíð um 100 bækur og hefti er Embættið gaf út þar af 25 möppur með nótum og skrifuðu efni eftir ýmsa höfunda frá jafnmörgum námskeiðum í Skálholti.
Haukur pantaði inn í safnið talsvert af nótum, einkum orgelverk í ýmsum útgáfum sem koma að gagni í kennslu við Tónskólann og ýmsar fræðibækur einkum um orgelspil og orgeltækni. Einnig keypti hann inn plötur, videóspólur og segulbönd sem afrituð hafa verið yfir á kasettur með leik Förstemanns fyrrverandi kennara síns í Þýskalandi.
Eftir að hafa stundað nám hjá ítalska organistanum Fernando Germani langaði Hauk til þess að kennsluaðferðir Germani’s varðveittust. Hann gekkst fyrir því að nótnabókasafn Fernando Germani var keypt hingað til lands. Til þess að fjármagna kaupin þurfti að standa fyrir viðamikilli fjársöfnun þar sem safn Germanis kostaði mikla peninga. Í tengslum við það var Germani félagið á Íslandi stofnað.
Skálholtsnámskeiðin í tíð Hauks voru föst námskeið með fyrirfram ákveðnu efni og dagskrá. Auk námsins stuðluðu þau að því að organistar kynntust sem er mikils virði.
Fernando Germani (1906-1998) var ítalskur organisti. Sérstök tækni hans við orgelleik og gífurlegt tónlistarminni ávann honum frægðar víða um lönd. Hann ferðaðist um og hélt tónleika, auk þess sem hann var prófessor við Accademia Musicale Chigiana 1932, við Rome Conservatory 1934 og var settur yfir orgeldeild Curtis Institute í Philadelpia í Bandaríkjunum í tvö ár frá 1936 að telja. Hann var fyrsti organisti í S Pietro í Róm í 11 ár frá 1948 (Heimild Felix Aprahamian og Paul Hale í rafrænni útgáfu Grove Music).
Safn Germanis er mjög yfirgripsmikið og hefur að geyma alls konar orgelverk. Höfuðverðmæti þess liggur í þeirri miklu vinnu er maestro Germani vann, en það voru nákvæmar fótsetningar við öll þau orgelverk er hann spilaði um dagana og einnig er þar talsvert af fingrasetningum. Germani var víðfrægur fyrir pedaltækni sína og er í safninu mikið af upplýsingum sem hægt er að byggja tæknina á. Í safninu eru meðal annars öll orgelverk Bachs og sömuleiðis öll orgelverk Max Reger ásamt aragrúa af öðrum verkum. Einnig er þar að finna fræðibækur og tímaritið The Organ : a quarterly review for its makers, its players and its lovers um orgel heimsins í 15 innbundnum árgöngum.
Skrá yfir orgelnótur - Germani-safnið_orgelleikur
Skrá yfir píanónótur - Germani-safnið píanóleikur
Páll Ísólfsson er einn af frumkvöðlum íslenskrar tónlistarsögu. Hann starfaði m.a. sem organisti við Dómkirkjuna í Reykjavík, var skólastjóri Tónlistarskólans í Reykjavík auk þess að vera afkastamikið tónskáld.
Safn Sigurðar Ísólfssonar hefur nú verið skráð og afhent tónlistarsafni Tónskólans í merktum öskjum. Skráningin var unnin sem lokaverkefni í bókasafns- og upplýsingafræði við Háskóla Íslands. Verkefnið unnu þær Margrét R. Gísladóttir og Sara Halldórsdóttir. Leiðbeinandi var Jóhanna Gunnlaugsdóttir lektor. Safninu var skipt í innlendan hluta og erlendan hluta, allar bækur voru skráðar en einnig voru öll einstök lög og textar skráð í innlenda hluta safnsins.