19. sunnudagur eftir þrenningarhátíð - Lækning líkama og sálar – Kraftur trúarinnar

Litur: Grænn.

Vers vikunnar:
„Lækna mig, Drottinn, svo að ég verði heill, hjálpa mér svo að ég bjargist því að þú ert lofsöngur minn. “ (Jer 17.14)

Kollekta:
Almáttugi, miskunnsami Guð: Lát líkn þína bægja burt frá okkur öllu illu, svo að við séum frjáls á sál og líkama að vinna verk þín með gleði. Fyrir son þinn Jesú Krist,bróður okkar og Drottin  sem með þér lifir og ríkir í einingu heilags anda, einn sannur Guð um aldir alda.

Lexía: Esk 18.29-32
En Ísraelsmenn segja: „Drottinn breytir ekki rétt.“ Er það breytni mín sem ekki er rétt, Ísraelsmenn, eruð það ekki öllu fremur þið sem breytið ekki rétt? Því mun ég dæma ykkur, Ísraelsmenn, sérhvern eftir sinni breytni, segir Drottinn Guð. Snúið við, hverfið frá öllum afbrotum ykkar svo að þau verði ykkur ekki að falli. Varpið frá ykkur öllum þeim afbrotum sem þið hafið framið. Fáið ykkur nýtt hjarta og nýjan anda. Hvers vegna viljið þið deyja, Ísraelsmenn? Því að mér þóknast ekki dauði nokkurs manns, segir Drottinn Guð. Snúið við svo að þið lifið.

Pistill: Ef 4.22-32
Þið eigið að hætta hinni fyrri breytni og afklæðast hinum gamla manni sem er spilltur af tælandi girndum en endurnýjast í anda og hugsun og íklæðast hinum nýja manni sem skapaður er í Guðs mynd og breytir eins og Guð vill og lætur réttlæti og sannleika helga líf sitt.
Leggið því af lygina og talið sannleika hvert við sinn náunga því að við erum hvert annars limir. Ef þið reiðist þá syndgið ekki. Sólin má ekki setjast yfir reiði ykkar. Gefið djöflinum ekkert færi. Hinn stelvísi hætti að stela en leggi hart að sér og geri það sem gagnlegt er með höndum sínum svo að hann hafi eitthvað að miðla þeim sem þurfandi er. Látið ekkert fúkyrði líða ykkur af munni heldur það eitt sem er gott til uppbyggingar, þar sem þörf gerist, til þess að það verði til góðs þeim sem heyra. Hryggið ekki Guðs heilaga anda sem þið eruð innsigluð með til endurlausnardagsins. Látið hvers konar beiskju, ofsa, reiði, hávaða og lastmæli vera fjarlægt ykkur og alla mannvonsku yfirleitt. Verið góðviljuð hvert við annað, miskunnsöm, fús til að fyrirgefa hvert öðru eins og Guð hefur í Kristi fyrirgefið ykkur.

Guðspjall: Matt 9.1-8
Þá sté Jesús í bát og hélt yfir um og kom til borgar sinnar. Þar færa menn honum lama mann sem lá í rekkju. Þegar Jesús sá trú þeirra sagði hann við lama manninn: „Vertu hughraustur, barnið mitt, syndir þínar eru fyrirgefnar.“
Nokkrir fræðimenn hugsuðu þá með sjálfum sér: „Hann guðlastar!“
En Jesús þekkti hugsanir þeirra og sagði: „Hví hugsið þið illt í hjörtum ykkar? Hvort er auðveldara að segja: Syndir þínar eru fyrirgefnar, eða: Statt upp og gakk? En til þess að þið vitið að Mannssonurinn hefur vald á jörðu að fyrirgefa syndir þá segi ég þér,“ -; og nú talar hann við lama manninn: „Statt upp, tak rekkju þína og far heim til þín!“
Og hann stóð upp og fór heim til sín. En fólkið, sem horfði á þetta, varð óttaslegið og lofaði Guð sem gefið hafði mönnum slíkt vald.

Sálmur 511

1 Ég á vin sem veit og skilur,
virðir allar sorgir, þrár,
leiðir mig þótt ljósti harmur,
læknar víl og hjartasár.

2 Ég á vin sem hljóður hlustar,
hlýjan faðminn opnar mér,
miskunn sinni mig umvefur,
mína bresti alla sér.

Kenn mér, Jesús, þér að þakka
þína trú og bænargjörð.
Yfir mér og í mér vaki
elskan þín á himni’ og jörð.

3 Ég á vin sem æ mig styður,
er mér ljós á hverri braut,
eilíf von svo auðsýnt fái
elsku sanna, förunaut.

4 Ég á vin sem biður, blessar,
blessun fylgir nafni hans.
Í hans nafni nafn ég þáði,
náðargjöf, minn sigurkrans.

Kenn mér, Jesús ...

  Birgir Ásgeirsson