Sálmabók

137. Dauðinn dó en lífið lifir

1 Dauðinn dó en lífið lifir!
Lífs og friðar sólin skær
ljómar dauðadölum yfir,
dauðinn oss ei grandað fær.
Lífið sanna sálum manna
sigurskjöld mót dauða ljær.

2 Kóngur lífs á krossi deyddur
krónu lífs mér bjó hjá sér,
dapur nú er dauði neyddur
dýrðarlíf að færa mér.
Þótt hann æði, þótt hann hræði,
það ei framar skaðvænt er.

3 Hann sem reis með dýrð frá dauða
duft upp lætur rísa mitt,
leyst úr fornum fjötrum nauða
fyrir blóðið helga sitt.
Hold og andi lífs á landi
lífgjafara sinn fá hitt.

4 Jesú minn sem dauðann deyddir,
deyja gef mér eins og þú
og við þig, í ljós er leiddir
lífið, æ að halda trú.
Lát mig þreyja þér og deyja,
þrá mín heit og bæn er sú.

T Helgi Hálfdánarson – Sb. 1886
L Joachim Neander 1680 – Darmstadt 1698 – PG 1861
Tut mir auf die schöne Pforte / Unser Herrscher, unser König
Eldra númer 156
Eldra númer útskýring T+L

Deila sálmi

Ábendingar til sálmabókarnefndar má senda á salmabok@kirkjan.is