Sálmabók

1 Til þín, Drottinn hnatta’ og heima,
hljómar bæn um frið.
Veittu hrjáðum, hrelldum lýðum
hjálp í nauðum, sekum grið.
Þegar skjálfa skorðuð fjöllin
skeika flest hin dýpstu ráð,
lát oss veika fá að finna
fasta bjargið, þína náð.

2 Mara kvíðans mannkyn treður,
mætt af þungri synd.
Þjökuð veröld velkist milli
vöku’ og svefns með augu blind.
Lát hinn mikla lúður gjalla,
leiftur sundra þokuhjúp,
geisla þinnar sannleikssólar
sindra’ um myrkvuð hugardjúp.

3 Bjartir englar betri heima,
biðjið fyrir oss.
Þú sem fyrir þjáða bræður
þyrnikrýndur barst þinn kross,
lát oss við hann fá og finna
friðarathvarf, líknarskjól.
Miskunn veit oss, mönnum sekum,
mikli Guð, við dómsins stól.