1 Nú frammi fyrir þér,
ó, faðir, birtumst vér
og heitt af huga klökkum
þinn helgan kærleik þökkum.
2 Þín miskunn, Herra hár,
oss hlífði liðið ár
með ástúð óþreytandi
við allri neyð og grandi.
3 Þótt harma skelfdu ský
oss skein hvern morgun ný
með blessun lands og lýða
þín líknarsólin blíða.
4 Þitt signað sannleiksorð,
þíns sonar náðarborð
oss huggun helga færði
og hjörtun endurnærði.
5 Oss börn þín bænheyr þú,
vér biðjum, faðir, nú:
Sem áður enn vor gættu
við allri neyð og hættu.
6 Lát gróa sorgarsár,
lát sorgar þorna tár,
lát ástarásján þína
mót öllum þjáðum skína.
7 Vér biðjum umfram allt:
Til enda lífs oss halt
við trú af hjarta hreina
og himinstefnu beina.
8 Þinn anda, Guð, oss gef,
ó, Guð, oss alla vef
í hagsæld lífs og hörmum
þíns heilags kærleiks örmum.
9 Veit kristnum lýð þitt lið
og landi voru frið,
þeim hjálp er hér enn þreyja,
þeim himin þinn er deyja
