Trú.is

Kæri söfnuður. Heimsbyggðin öll horfir til Kaupmannahafnar. Kirkjan um allan heim, dreifð og skipt í kirkjudeildir og trúfélög horfir líka til Kaupmannhafnar, þó hún horfi ekki einungis þangað.

Lúsía bar ljósið inn í myrkrið á höfði sér til að hafa frjálsar hendur í þjónustunni. Verum fagnaðarboðar, hvert á okkar vettvangi, flytjum huggun Guðs til fólksins í kringum okkur, uppörvum og hvetjum því að lífið er ekki allt sem sýnist...

Kirkjunni er ætlað að vera gluggi. Helgidómurinn á að vera gluggi sem hleypir inn birtunni frá Guði. Eins og glugginn fagri sem hér blasir við sjónum.

Það er engin skömm að detta, en það er hneisa að liggja og fara að stympast við þau hin sem drógust með í fallinu eins og við.

Guðspjallið varðar ekki Ajax, Þrif eða brúnsápu. Nú er komið að sálarhreinsun. Skúrum sálina, er boðskapur skírarans, gerum hana skínandi skýra. Iðrumst! Berum ávexti samboðna iðruninni.

Það birtist umhugsunarverð grein í Morgunblaðinu á föstudag (9. des.) undir fyrirsögninni: Trú, raunvísindi og menntun. Hún er skrifuð af vísindasagnfræðingi og hefur á sér það yfirbragð að vera skrifuð af umhyggju fyrir kirkjunni. Ekki ætla ég að draga það í efa.

Við eigum að fara niður af fjallinu og þjóna náunga okkar. Boðskapur jólanna er ekki, et, drekk og ver glaðr. Sjálfhverfa jólanna er alvarlegasta ógnin við fagnaðarerindi Jesú Krists. Krafan um að fá að eiga, gera, vera sjálfur og án tillits til annarra.

Kertaljós mynduðu stóran hring umhverfis söfnuðinn í Neskirkju í dag. Það var ljósamessa og fermingarbörnin sáu um lestra og ljósburð á þessu hundrað ára peruafmæli. Ekki átti ég von á mikilli messusókn í slagviðrinu, en 330 manns komu í kirkju! Kirkjusóknin er stöðugt að aukast, öllum til gleði. Safnaðarlífið eflist. Í samræmi við ljósamessu og perudag var flutt hugvekja fremur en prédikun.